تـــــا به دامـــــــان تو مــــا دست تــــــولّا زده ایمبه تولّای تــــو بر هــــر دو جــــــهان پــــــا زده ایمتـــــا نـــــهادیم به کــــــوی تو صنـــــم رویِ نیـــازپشـــــتِ پا بر حَـــرَم و دِیر و کلیســـــــــا زده ایم در خــــورِ مستیِ ما رَطل و خُم و ساغر نیستمـا از آن باده کشـــــــانیــــم کــــــه دریا زده ایمهمـه شب از طـــربِ گریه ی مینا ، من و جــامخنـــــده بر گـردشِ این گنب ...
دست تولا
تـــــا به دامـــــــان تو مــــا دست تــــــولّا زده ایم
به تولّای تــــو بر هــــر دو جــــــهان پــــــا زده ایم
تـــــا نـــــهادیم به کــــــوی تو صنـــــم رویِ نیـــاز
پشـــــتِ پا بر حَـــرَم و دِیر و کلیســـــــــا زده ایم
در خــــورِ مستیِ ما رَطل و خُم و ساغر نیست
مـا از آن باده کشـــــــانیــــم کــــــه دریا زده ایم
همـه شب از طـــربِ گریه ی مینا ، من و جــام
خنـــــده بر گـردشِ این گنبــــدِ مینـــــــا زده ایم
نشوی غافـــــل از اندیشـــه ی شیـــداییِ ما
گر چــــه زنجیـــــر به پـایِ دلِ شیــــدا زده ایم
تــا نـــهادیـــــم ســر اندر قــــــدمِ پیرِ مُغـــــان
پـــــای بر فــــرقِ جَــــم و افســــرِ دارا زده ایم
جــایِ دیــــــوانه چو در شهــــر ندادند «هما»
من و دل چـند گهی خیمه به صحرا زده ایم
همای شیرازی
تولّا (تولّی): دوستی،امید
رطل: پیاله
خُم: کوزه بزرگ
همـه شب از طـــربِ گریه ی مینا ، من و جــام/خنـــــده بر گـردشِ این گنبــــدِ مینـــــــا زده ایم
: طرب و گریه پارادوکسی هستن که به زیبایی استفاده شدن تو این شعر. و
البته این بیت رو میتونم بگم شاه بیت این غزله. مینا معانی مختلفی داره که
در اینجا به معنی جام شرابی هست که دهانه ی تنگی داره و وقتی شراب از اون
میریزه غلغل میکنه...این غلغل رو به صدای گریه تشبیه کرده! گرچه خودِ شراب
مایهی طرب و شادمانیه! در مصرع دوم گنبد مینا اومده و مینا در اینجا معنیِ
شیشه میده. یعنی گنبد شیشه ای که مقصود، همون آسمان و دنیاست. معنی بیت
میشه اینکه: هر شب من شراب میخورم و میخندم به این دنیا و دم و دستگاهش!
فرق جم و افسر دارا: جم همون جمشید و دارا هم لقب آخرین پادشاه هخامنشیه(داریوش سوم) که پس از حمله ی اسکندر کشته میشه. افسر هم یعنی تاج